الان ساعت ده و پنجاه و دو دقیقهی روز بیست و هشتم اردیبهشت ماه سال یک هزار و سیصد و هشتاد و شش. لحظاتی تکرار نشدنی در طول تاریخ.بی نظیر. تک. منحصر به فرد. بیبازگشت.
اگر این لحظه رو در یافتم فبها و نعمت و اگر نه آبی است که بازگشتش به جوی محال . و وای از لحظه هایی که بابت تاسف خوردن به حال این لحظات هدر برند .
((اقتم الفرص فانها تمر کمر السحاب))
نظرات دیگران: نظر