سلام
منظورم را خواهيد فهميد اگر بدانيد مصوبه‌ي آقاي شوراي عالي امنيت ملي را پس از پايان جنگ. خواهيد دانست که تمايز هست. نمي‌دانم چند روز در خيابان‌هاي خرمشهر بوده‌ايد و بوي فازلاب شهر را تحمل کرده ايد. يا اينکه چند روز از آب گل گواراي وجود کرده ايد. يا اينکه دوده‌ي چاه‌هاي نفت را خورده ايد و غصه‌ي نان شب را.
نمي‌خواهم مرثيه بگويم که مي‌شد دلسوز تر و قشنگ ترش را يادداشت کنم. مصوبه‌ي آ?قاي شوراي امنيت ملي بعد از جنگ اين بوده است که در شهر‌هاي مرزي هيچ‌گونه کار عمراني انجام نشود؛ به همين تصريح و با بهانه‌ي اينکه دشمن چشم طمع به شهرهاي مرزي نگيرد.
خواهي سوخت اگر بداني دقيقا عکس اين استدلال را در اسلام داريم. اسلام يکي از موارد مصرف مال خمس را مرز نشينان تعيين کرده است.
حوصله‌ ندارم از استعداد‌هاي جنوبي‌ها بگويم و شور احساسات‌شان را که وقتي نفت را مي‌بينند و لجن خيابان‌هارا چه به روزشان مي‌آيد. وقتي شهر خود را مي‌بينند و شهر‌هاي خليجي همساي را.
فکر مي‌کنم بگذريم سنگين ترمان باشد.