سلام عليكم..
ايدكم الله بالنصر انشاءالله..
سكانس به سكانس فيلمو تو ذهنم دوباره و چندباره مجسم كردم. همش جلوي چشمم ظاهر شد..
مي دوني مجاهد جان، بحث من سر خالي كردن ميدون نيست. دست بر قضا حرف من همون آيه ايه كه تو سر در وبلاگم (همون بنر) نوشتم:
فضل الله المجاهدين علي القاعدين اجرا عظيما..
اتفاقا من حرفم تو مودنه و جنگيدن. مي دوني كه منم معتقدم كه اينجا يه جور جبهه است. يه جور جهاد. اتفاقا اين پست اولش همين بود. اما بعد به مصلحت عوضش كردم..
اما لپ كلامم تو چطور جنگيدنه. چرا بجنگم نيست. چطور جنگيدنه. براي من اين حل شده است كه جهاد واجبه. تو همه عرصه ها و زمينه ها. هركس كه اينو قبول نداره،بايد بره..
ياد كلام دلنشين و مردونه حاج احمد متوسليان افتادم:
ما با اسراييل وارد جنگ خواهيم شد. جنگي تمام عيار و در همه زمينه ها. هركس كه مرد اين ميدان است بسم الله. و هركس كه نيست خداحافظ..
اما علي جان خودت كه مي دوني جهاد راه و روش داره. هر تير در كردني جهاد نيست. چه بسا كه حماقت باشه..
من حرفم اينه كه اگه ادعاي مسلموني دارم اون من اللغو معرضون بايد در وصفم صدق كنه. هجويات نوشتن ويژگي وبلاگ نويس بسيجي نيست. و اين متاسفانه درديه كه اكثر رفقاي من و تو بهش دچارن. و همين طور خود من..
بگذريم. حرف خيلي زياده. اما تو مي دوني من حرفهاي اصليم رو هيچ وقت نميام تو اينترنت بزنم. بذار اگه خدا عمرم داد و دوباره ديدمت به خودت ميگم..
التماس دعا. يازهرا(س)./